Using survey evidence from the Netherlands, we explore the factors that influence news readers’ attitudes toward news personalization. We show that the value of personalization depends on commonly overlooked factors, such as concerns about a shared news sphere, and the depth and diversity of recommendations. However, these expectations are not universal. Younger, less educated users have little exposure to non-personalized news, and they also show little concern about diverse news recommendations. We discuss the policy implications of our findings. We show that quality news organizations that pursue reader loyalty and trust have a strong incentive to implement personalization algorithms that help them achieve these particular goals by taking into account diversity expecting user attitudes and providing high quality recommendations. Diversity-valuing news readers are thus well placed to be served by diversity-enhancing recommender algorithms. However, some users are in danger of being left out of this positive feedback loop. We make specific policy suggestions regarding how to address the issue of diversity-reducing feedback loops, and encourage the development of diversity-enhancing ones.

More and more news is personalised, based on our personal data and interests. As a result, the focus of media regulation moves from the news producer to the news recipient. This research asks what the fundamental right to receive information means for personalised news consumers and the obligation it imposes on states. However, the right to receive information is under-theorised. Therefore, we develop a framework to understand this right, starting from case law of the European Court of Human Rights. On this basis, we identify five perspectives on the right to receive information: political debate, truth finding, social cohesion, avoidance of censorship and self-development. We evaluate how news personalisation affects the right to receive information, considering these five different perspectives. Our research reveals important policy choices that must be made regarding personalised news considering news consumers’ rights.

Instituut voor Informatierecht (IViR, Universiteit van Amsterdam), november 2016, 52 pp.

In dit onderzoek concluderen de onderzoekers dat bij het inzetten van geheime surveillance voor de opsporing van strafbare feiten onafhankelijk toezicht en transparantie gewaarborgd moeten zijn. Uitspraken van Europese rechters hierover zijn duidelijk: er gelden dezelfde normen voor nationale veiligheid als voor de opsporing van strafbare feiten. Het rapport vertaalt deze normen in tien richtsnoeren waarmee rekening moet worden gehouden bij het ontwerp van nieuwe wetgeving.

Beleidsmakers, wetenschappers en anderen vrezen dat gepersonaliseerd nieuws kan leiden tot filter bubbles, unieke informatieruimtes voor iedereen. Filter bubbles zouden een gevaar vormen voor onze democratie. Op basis van de politieke voorkeuren van een gebruiker kan een gepersonaliseerde nieuwssite bepaalde onderwerpen of meningen bijvoorbeeld een meer of minder prominente plek geven. Er wordt gedacht dat personalisatie tot een nieuwe vorm van verzuiling kan leiden, waarbij gebruikers van online gepersonaliseerd nieuws weinig verschillende politieke ideeën tegenkomen. In deze bijdrage bespreken we empirisch onderzoek naar de omvang en effecten van personalisatie. Hierbij onderscheiden we zelfgeselecteerde personalisatie, waarbij mensen expliciet aangeven over welke onderwerpen zij informatie willen ontvangen, en vooraf geselecteerde personalisatie, waarbij algoritmes bepalen over welke onderwerpen gebruikers informatie ontvangen. We concluderen dat er tot nu toe weinig empirisch bewijs is dat de zorgen over filter bubbles rechtvaardigt.

This report aims to enhance the policy debate on surveillance by intelligence services by focusing on two key components: oversight and transparency. Both oversight and transparency are essential to devising checks and balances in a way that respects human rights. By offering this concise list of ten standards, we intend to provide practical guidance for those who seek further input for discussions, policy making and the review of existing legislation. These standards are based on our analysis and interpretation of relevant jurisprudence, literature and selected policy documents.

As of 1 January 2016, the Dutch Data Protection Act ('the Act') has changed considerably. Most importantly, the revised Act contains a security breach notification obligation, expands the power of the Dutch data protection authority ('the Dutch DPA') to impose fines for violation of the Act, and renames the Authority. This report gives some background on the changes and sets out the new provisions in more detail.

In Roman Zakharov/Rusland bevestigt het Europees Hof voor de Rechten van de Mens de strenge vereisten waar het juridisch kader voor heimelijk onderscheppen van telefoon- en internetverkeer aan moet voldoen onder het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens ("EVRM"). Het hof concludeert dat Russische aftapwetgeving in strijd is met het recht op privacy, zoals beschermd door artikel 8 EVRM. In een zaak die kort daarop volgt, concludeert het Hof dat Hongaarse wetgeving voor massale surveillance een schending met het EVRM oplevert. De vraag is nu of het in bulk onderscheppen van elektronische communicatie per definitie strijdig is met het EVRM.

Rathenau Instituut, Den Haag 2016.

In deze studie komen fundamentele vragen aan de orde over het bewaken van onze privacy in het tijdperk van het Internet of Things, waarbij allerlei alledaagse objecten - van Barbiepop, koelkast, auto of drone - met het internet verbonden worden. Met intelligente software geven slimme poppen inmiddels antwoord op de vragen van kinderen. En de slimme bh informeert ons over onze bewegingspatronen en verbrande calorieën. Handig en informatief. Maar dit betekent ook dat deze apparaten voortdurend informatie verzamelen over ons en onze persoonlijke omgeving.<br /> Het Rathenau Instituut wil Nederlandse beleidsmakers informeren over privacybescherming in het Internet of Things-tijdperk. Dat doen we in bijgaande verkenning met het weergeven van de verschillende visies van betrokkenen uit Silicon Valley.

This master thesis explains how the new EU General Data Protection Regulation (GDPR) will apply to profiling in the Internet of Things. Next to that, this thesis discusses an alternative approach to data protection with regard to profiling in the Internet of Things, which does not concentrate on individual control. Instead, this thesis argues that in the Internet of Things, data protection should mainly be about fair and transparent processing obligations for the data controller and processor. In particular, controllers should inform the consumer in detail about the processing – not to give the consumer control, but to enable civil society to “control” the profiling to a certain extent. In connection with this, the GDPR provides ground to involve civil society organisations in data protection impact assessments. Such an approach is most promising to protect individual rights in an Internet of Things-era.

In dit rapport doen de onderzoekers tien aanbevelingen voor het toezicht op geheime diensten. Zo moet rechterlijke controle bij het toezicht de voorkeur hebben. Ook moet meer openheid worden gegeven over de uitoefening van bevoegdheden, onder meer door het publiceren van statistische gegevens.
De aanbevelingen vloeien voort uit een analyse van Europese mensenrechtenuitspraken van de afgelopen decennia. De onderzoekers hebben hiertoe vonnissen van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en het Hof van Justitie van de Europese Unie bestudeerd. De onderzoekers hebben zich vooral gericht op het onderscheppen van communicatie, maar de aanbevelingen zijn ook toepasbaar bij het toezicht op andere gebieden.

In this report, the researchers offer ten policy recommendations for oversight on intelligence services. Recommendations include that intelligence services should be subject to independent, prior oversight and that governments should be transparent about the exercise of surveillance powers.
The recommendations are based on an analysis of European human rights jurisprudence of the past decades. The researchers have studied decisions of the European Court of Human Rights and the Court of Justice of the European Union. The researchers mostly focused on the interception of communication, but the policy recommendations are also applicable to oversight on other areas.

Op basis van de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten 2002 (WIVD 2002) zijn de Nederlandse geheime diensten bevoegd om gegevens te verzamelen, op te slaan en te verwerken. Hieronder valt de bijzondere bevoegdheid tot ongerichte interceptie van de ether, en er komt een wetsherziening aan waarmee deze bevoegdheid wordt uitgebreid naar de kabel. De precieze uitwerking van de nieuwe wet wordt nog voorbereid, maar het kabinet benadrukt dat er acht wordt geslagen op de eisen die volgen uit onze Grondwet en het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (EVRM). De auteur stelt dat de Grondwet en het EVRM onvoldoende tegenwicht bieden aan deze nieuwe bevoegdheid, en dat ‘acht slaan op die eisen’ niet volstaat.