In his Opinion in Pelham (C-467/17) Advocate General Szpunar suggests that the use of samples from sound recordings is not permitted under the European copyright rules. While applying an extensive interpretation of the scope of the rights of phonogram producers, he rejects an extensive interpretation of the quotation exception and limits the role of fundamental rights as external checks to copyright law. Despite its merits, there are key aspects of the Opinion that raise concerns: a too broad interpretation of the reproduction right; and an unduly strict view of copyright exceptions \textendash especially quotation \textendash and the role of fundamental rights in shaping the scope of copyright protection. On those points, we suggest that the Court does not follow the Opinion.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

On 13 September 2018, the German Federal Court of Justice referred preliminary questions to the Court of Justice of the European Union, including the question whether YouTube performs acts of communication to the public when its users upload unauthorized content onto this platform.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

The Broadcasting Treaty that has been discussed at WIPO for over twenty years, seems to be reaching a dead end. The Treaty that aims at extending the legal protection of broadcasters to the digital realm, suffers from three serious flaws: one economic, one conceptual and one pragmatic. Due to the decreasing technical costs of broadcasting, the economic case for granting special rights to broadcasters is weakening. Moreover, properly defining the act of ‘broadcasting’ that would give rise to legal protection, is highly problematic. Finally, no real and urgent need for a new right seems to exist, in light of current legal regimes that broadcasters already rely on under national law. Perhaps the time has come to abandon work on the WIPO Broadcasting Treaty, and move on.

},
note = {<p>This opinion is based on a keynote speech delivered at the KEI Seminar, "Appraising the WIPO Broadcast treaty and its Implications on Access to Culture", Geneva, 3-4 October 2018.</p>},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

If the CJEU were to grant a prize to the 2018 most "original" copyright dispute, Levola Hengola v Smilde Foods (C-310/17) (the Heks’nkaas case) would undoubtedly stand among the nominees. The main reason why this case hit the spotlight is most probably because it touched upon the fundamentals of EU copyright law, namely its protectable subject-matter. Intriguingly, the complexities of copyright were unveiled by the following question: "Does Union law preclude the taste of food\textemdashas the author’s own intellectual creation\textemdashfrom being protected by copyright?" Notwithstanding the court’s dissenting answer, which clarified the scope of EU copyright law, it is of paramount importance to also discuss and unravel the ruling’s preceding procedure, including the Opinion by the Advocate General, as it shed light on the many existing controversies within copyright law.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

Het hoge woord is eruit: op smaak rust geen auteursrecht. Dit volgt direct uit het
Levola/Smilde-arrest, waarin het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ EU)
vaststelt dat de Auteursrechtrichtlijn (Richtlijn 2001/29) ‘eraan in de weg staat dat
de smaak van een voedingsmiddel op grond van deze richtlijn auteursrechtelijk
wordt beschermd en dat een nationale wettelijke regeling in die zin wordt uitgelegd
dat zij auteursrechtelijke bescherming verleent aan een dergelijke smaak’. De reden
om smaak van auteursrechtelijk bescherming uit te sluiten is dat smaak onvoldoende
nauwkeurig en objectief bepaalbaar is om object van bescherming te zijn. Als
verklaring wijst het HvJ EU op de subjectiviteit en variabiliteit van de smaakperceptie
en het ontbreken van technische middelen voor smaakbepaling. Zoals in
deze bijdrage wordt uiteengezet, is deze argumentatie niet overtuigend en zelfs
ondeugdelijk. Het bepaalbaarheidsvereiste is evenwel plausibel en navolgenswaardig,
omdat het beoogt om meer rechtszekerheid te cre\"{e}ren over het object van
auteursrechtelijke bescherming.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

Op grond van de Wet toezicht zijn collectieve beheersorganisaties verplicht
‘standaardlicentieovereenkomsten
en normaal toepasselijke tarieven’ actief openbaar
te maken. Over de betekenis en reikwijdte van deze verplichting bestaat in
Nederland onduidelijkheid en zelfs onenigheid, maar (nog) geen jurisprudentie. In dit
artikel wordt gepoogd om, mede aan de hand van een analyse van de rechtsgronden
van deze verplichting, te komen tot een juiste en in de praktijk hanteerbare
interpretatie van de openbaarheidsplicht.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

Comics today are a major business and they form the source material for a whole range of sectors in the creative industries. In an environment where major investments are necessary to turn a comic into a cross-media success, commercial intermediaries such as Disney have become the key copyright holders. By controlling the copyright, they ensure full control over all aspects of its monetisation. However, this is not the only way success can be achieved on a commercial scale. In Japan, the creators of comics (Mangaka) keep their copyright- a direct contradiction to current copyright thinking. This paper addresses this conundrum by examining both the Manga business and copyright law to identify if the reasons why copyright is not centralised in the hands of the commercial intermediary, especially the publishers. The analysis will show that while there are differences between Japan and the EU/US, but these do not affect the role of copyright law and indeed failing to acquire the rights is a choice, not a necessity. Instead, this article will highlight that the competitive Manga market in combination with the uniquely Japanese publication right and social control best explain why Mangas are successful and Mangaka keep their rights.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

This paper discusses copyright compensation systems (CCS) -- that provide licenses for downloading and non-commercial use of copyright works in return for a fee -- in the light of welfare economics and transaction cost economics. Recent empirical studies suggest that CCS could improve social welfare at least for recorded music. The general theme of the theoretical discussion in this paper is a simplicity-flexibility trade-off. On the one hand, CCS seek to reduce the costs of administering and trading copyrights online. On the other hand, standard copyright licenses distort the market mechanism. This paper discusses the costs and benefits of various CCS proposals compared to alternative ways of managing copyright online.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

This article explains the origin of the rights of performers, sound recording producers, audiovisual producers and broadcasters in the United States. As US law does not formally recognize a category of ‘related rights’, some of those rights exist under copyright law and are, therefore, subject to copyright rules such as the originality requirement, the possibility for authors to claim rights back 35 years after
a transfer by contract, and the work-made-for-hire doctrine. Other rights are protected under different statutes.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

Keynote at KEI Seminar, Appraising the WIPO Broadcast Treaty and its Implications on Access to Culture, Geneva 3-4 October 2018

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {misc}
}

Nu de harmonisatie van de auteursrechtwetgeving in Europa bijna is afgerond, wint het idee van daadwerkelijke eenmaking van het auteursrecht in de Europese Unie terrein. In een mededeling over het EU-auteursrechtbeleid heeft de Europese Commissie de invoering van een unitair auteursrecht, dat voor de nationale auteurswetten van de lidstaten in de plaats zou moeten komen, als ‘langetermijnvisie’ vastgelegd. Desalniettemin lijkt formele unificatie in de vorm van een Auteursrechtverordening nog ver weg. Ondertussen maken de Europese wetgever en het Hof van Justitie stap voor stap een einde aan de territorialiteit van het auteursrecht, waardoor een eengemaakt Europees auteursrecht langzaam maar gestaag toch dichterbij komt. In dit artikel wordt dit proces van sluipende unificatie van het auteursrecht geschetst.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

De Europese Commissie zet in het kader van de ‘data-economiestrategie’ nieuwe stappen op het terrein van opendatabeleid. Het voorstel tot wijziging van Richtlijn 2003/98/EC inzake hergebruik van overheidsinformatie (PSI Directive) legt de mogelijkheid voor (semi)publieke instellingen om databank- en auteursrechten uit te oefenen verder aan banden. Er komt een vergaand verbod op de uitoefening van databankrechten. Ook vallen er straks meer semipublieke databronnen onder de hergebruikregels, uit nutssectoren, transport en onderzoek. Een analyse van de plannen.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

De recente jurisprudentie van het Hof van Justitie van de EU over de vraag of een hyperlink kwalificeert als mededeling aan het publiek, heeft al een hoop stof doen opwaaien. De gevolgen die deze uitspraken zouden kunnen hebben voor zoekmachines zijn tot op heden echter onderbelicht gebleven. Deze bijdrage bevat een analyse van de juridische positie van zoekmachines in het licht van de recente jurisprudentie.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

Buitengerechtelijke ontbinding van muziekuitgave-overeenkomsten wegens tekortschieten door uitgever in exploitatieverplichting: klachtplicht (art. 6:89 BW) geldt niet bij voortdurend tekortschieten. Muziekuitgavecontracten
zijn duurovereenkomsten voor onbepaalde tijd die in beginsel kunnen worden opgezegd, maar daarvoor moeten blijkens art. 25(e) Aw zwaarwegende gronden bestaan.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

Vordering tegen de Gemeente Amsterdam tot plaatsing op de afgesproken locatie op de groenstrook langs de Theophile de Bockstraat in Amsterdam-Zuid door de maker Femke Schaap van het kunstwerk ‘Westland Wells’,
ondanks hardnekkig verzet door de buurtbewoners tegen die plaatsing. Het hof is niet gebonden aan de belangenafweging die heeft geleid tot verlening van een omgevingsvergunning voor plaatsing op de afgesproken locatie. De
gemeente is op grond van de overeenkomst van opdracht niet verplicht om het kunstwerk te plaatsen op de oorspronkelijk overeengekomen locatie, maar, gezien de strekking van de overeenkomst, wel tot plaatsing elders.
De auteursrechtelijke grondslag ter onderbouwing van vordering is nu de contractuele grondslag is toegewezen niet meer van belang.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

The exceptions for reporting of current events and quotation facilitate the functioning of the media. On 27 July 2017, the Bundesgerichtshof (BGH) submitted several questions to the Court of Justice of the EU (CJEU or Court) on the balance between copyright exceptions and the fundamental freedoms of information and the media, as well as the exceptions for quotation and reporting of current events. In answering these questions, the CJEU may well shed light on the open-ended drafting of these exceptions.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

Bespreking van de verschillen tussen het auteursrechtelijk regime en dat van de komende Verordening Gegevensbescherming.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

The adoption of limitations to copyright is regulated at international and EU level by the three-step test. The major obstacle to new limitations for online use is a strict interpretation of the test, namely its second step, according to which a limitation shall not conflict with the normal exploitation of works. This article examines the test with a focus on the second step and its application to the digital and crossborder environment. It argues for a flexible and policy-oriented reading of the concept of normal exploitation. Following this approach could enable the introduction of new online limitations in EU law. In particular, within the context of current EU copyright reform, a flexible interpretation could support the introduction of a mandatory and unwaivable limitation for user-generated content.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

De geschiedenis van de harmonisatie van het auteursrecht valt samen met die van dit tijdschrift. Dit artikel is opgedragen aan J.H. (Jaap) Spoor, die als AMI-redactielid van het eerste uur veertig jaar harmonisatie onverschrokken aan zich voorbij zag gaan. Veertig jaar geleden, in de rubriek ‘internationaal nieuws’ van het allereerste nummer van Auteursrecht, werd bericht dat de Europese Commissie onderzoek had laten doen naar de verschillen tussen de nationale auteurswetten in de Europese Gemeenschap. Het door dr. A. Dietz van het Max Planck Instituut in M\"{u}nchen in het Duits geschreven rapport was sinds kort ‘als xerografische, in twee delen geniete uitgave verkrijgbaar bij de Europese Commissie’. Dit was het begin van de harmonisatie van het auteursrecht in Europa, die in de decennia daarna diepe sporen zou trekken door het Nederlandse recht \textendash sporen die slechts ten dele zichtbaar zijn in de huidige bewoordingen van de Nederlandse Auteurswet.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {article}
}

Archives across the Netherlands are tasked to make their archives accessible online. However, progress has been slow, not least because it is difficult to determine who owns the rights to make works available online. Focusing on the Dutch public service radio and TV broadcasting sectors, this book addresses this challenge. First, it disentangles the nature of broadcasts by providing guidance on which aspects of a TV or radio broadcast can attract protection and who owns these. Secondly, it empirically establishes that the default ownership rules can only provide an incomplete picture of the rights ownership in the public service broadcasting sector: the ownership is more concentrated than copyright and neighbouring rights law suggests. Who owns the broadcasting archives? shows how different legal scenarios can explain this rights concentration and establishes their likely practical influence on industry practice in the public service broadcasting sector across time.

},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {book}
}

Who owns the broadcasting archives? shows how different legal scenarios can explain this rights concentration and establishes their likely practical influence on industry practice in the public service broadcasting sector across time.},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {book}
}